Przez ostatni tydzień prace idą bardzo powoli, grunt, że do przodu.

W sobotę kręciliśmy zbrojenie na nadproża, może jeszcze w tym tygodniu uda się je zalać.

Zapas piachu i Suporexu jest- dobrze, że płacimy za każdy transport (100 szt)., bo okazuje się, że pójdzie nie 400 połówek a ok. 600 i chyba mniej całych... zobaczymy.

Do dnia dzisiejszego nie otrzymaliśmy zwrotu za nie dostarczony Suporex- czekamy cierpliwie- napisali, że w ciągu 10 dni, ciekawe od kiedy liczonych- jestem wściekła. Nie ukrywam, że narazie z własnych środków działamy,więc pieniądze by się przydały. Jesteśmy 'szczęśliwymi' posiadaczami działki zagrodowej/siedliskowej i obecnie banki wstrzymały udzielanie kredytów, gdyż czekają na zmianę przepisów- ile to potrwa ciekawe.....

Na tapecie ciągle mury...- bardzo powoli, gdyż ostatnie upały spowodowały przymusową przerwę, spowodowaną poparzeniem słonecznym murarza, czyli mojego taty. Co niektórzy porozbierali się w południe przy pracy, na efekty nie trzeba było długo czekać. Początek lata a tu już kolor czerwień oraz brąz :)

Na chwilę obecną skład ekipy wygląda tak.:

• Mąż- inwestor, który jest jednocześnie pomocnikiem murarza,warto podkreślić, że bez doświadczenia w tym temacie. Miejmy nadzieję, że nie zakończy się konfliktem teść-zięć. Wiele osób odradzało taką współpracę, no cóż poczekamy zobaczymy.
  

• 2,5 letni Syn- kierownik budowy, który ciągle chodzi i mówi: "dziadek smaruj te ściany". Oczywiście poprawia kielnią po dziadku, twierdząc, że ściany krzywe- widok bezcenny. Gorszy ode mnie.
  

• Ja (jeszcze w dwupaku)- kierownik zaopatrzenia, chociaż po ostatniej akcji z suporkiem zaczynam bardzo ostrożnie podchodzić do tematu zamawiania materiałów budowlanych.


• murarz- mój tata. W dniu ojca mogę podkreślić jaka jestem pełna podziwu- niedługo zmiana kodu 6 z przodu... a tu tyle siły do pracy. Na szczęście tata- murarz ma doświadczenie (wybudowali wspólnie z moją mamą własnymi rękoma dom, ale o tym innym razem).
  

Mimo, iż posiadamy strefę relaksu na budowie, z basenem, natryskiem i parasolem:

 

sofą wśród 'pięknych kwiatów', które się uchowały przed kosiarką

 

to jednak brakuje drzew, które dawałyby cień do południa w takie dni jak dzisiaj, kiedy temp.przekracza 35 stopni na słońcu.  Można liczyć na cień dopiero po godz. 16, dzięki orzechom, które znajdują się od zachodu na działce- jak dalej taka pogoda będzie się utrzymywać- będziemy zmuszeni wdrożyć nowy system pracy, ze sjestą w południe.

Ściana od tarasu prawie skończona, obecnie poszło 10 warstw suporka (24 cm)+ 10 X 2 cm zaprawy, jutro dojdzie połówka suporka (12 cm). Planowane obniżenie ściany o 10 cm mniej niż w projekcie.

Praca już na rusztowaniach-tym gorzej dla pomocnika, musi się uwijać-podać suporek, podać zaprawę, dociąć kawałek itd.

 

W domu celowo od północy jest kotłownia i pokoje, zaś taras od wschodu i południa, gdzie jest dużo słońca (zawsze można zaopatrzyć się w parasol, gdyby przygrzewało). Doradcy twierdzą, że to źle taras powinien być od północy.

Dom  ustawiony jest salonem do drogi asfaltowej. Od wschodu znajduje się utwardzona droga gminna, która w przyszłości zamieni się zapewne w asfaltową z pasem drogowym. Ogrodzeniem zajmiemy się po zamieszkaniu, bo nie wiadomo ile trzeba będzie się cofnąć od drogi utwardzonej. Dodatkowo wynika to z niejasnej granicy- ogrodzenia z sąsiadem, z którym narazie nie zamierzamy wojować.

Z newsów- wczoraj miał dotrzeć po 3 tyg. zamówiony, opłacony Suporex, ale nie dotarł....(świetnej firmie poświecę oddzielny wpis, aby przestrzec innych, ale to później poczekam na finał akcji). Wkurzenie sięgnęło zenitu, ale w moim stanie jest to nie wskazane, więc skupiłam się szybko na poszukiwaniu Suporexu. Po kilkunastu  telefonach do firm cena ok 7 zł/szt, ale nie wiadomo kiedy będzie, bo obecnie problemy z dostępnością....

Szukałam i szukałam okazało się, że sąsiad ze wsi obok odsprzedaje belit, bo kupił dla córki, która wybudowała się jednak w innym mieście. Plusem takiego rozwiązania jest cena i jakość, ale niestety trzeba ręcznie załadować. Także w ramach oszczędności codzienna rozgrzewka przed budową w postaci załadowania 100 szt. na forda. Najważniejsze dostępne od ręki. Musimy jakoś nadrobić 3 tyg. opóźnienia. Dzisiaj pierwsze dzień po przerwie- widoczne efekty 100 szt. na ścianach poprawiły mi humor.

Na fundamenty poszło:

• 19 m3 betonu B20,


• ok. 1200 szt. bloczków fundamentowych,


• 2,5  palety cementu (+ plastyfikator, ale liczba niepoliczona)


• stal- w sumie kupiona z zapasem na całą budowę +odkupiona dodatkowo część od brata
  


• do zasypania 4 wywrotki piachu, prawdopodobnie 5, bo będzie dosypywane.

Z tym piachem to dziwna sprawa. Zamówiliśmy w niskiej cenie piach, miało być ok. 28 t. Później zamówiliśmy z innego miejsca droższy. Okazało się, że pierwszy dostawca oszczędza na ilości, stąd ta cena....Rzeczywiście kupy piachu się różniły wielkością. Na każdym kroku trzeba się pilnować.

• koparka- liczba godzin ok.13- wyrównanie terenu, ściągniecie humusu, wykopanie fundamentów, ponowne wyrównanie terenu ze względu na spadek terenu.

Obecnie wygląda to tak- zdjęcie od wejścia:

z lewej strony od wejścia:

Z prawej strony od wejścia:

Różnica w poziomie terenu-po prawej stronie bloczki do wysokości 1,77 m.

Ciekawa jestem o czym zapomniałam- próbuję wszystko dokładnie spisywać (kosztorys w excelu) aby oszacować czy jest szansa zmieścić się w 200 tys.do zamieszkania, oczywiście bez pełnego wykończenia itp. Najlepiej jeszcze przeprowadzka w 2017 r. ;)

Działka znajduje się w Obszarze Chronionego Krajobrazu, dlatego też konieczne było uzgodnienie z Parkami Krajobrazowymi na etapie adaptacji projektu.Oczywiście otrzymaliśmy zalecenia dotyczące położenia domu, pokrycia dachu itd. Na szczęście kierownik budowy sprawnie pozałatwiał wszystko. Przypomina mi się ten Obszar Chronionego Krajobrazu za każdym razem kiedy spotykam takie osobniki jak na zdjęciu poniżej, chociaż to dopiero początek, bo są jeszcze żmije itp.

 

Należę do osób, które boją się/brzydzą takich gadów. Niestety  przyszło mi za sprawą 2,5 letniego Syna chodzić z lupą i podziwiać "piękne" zwierzątka.....

Zapewne zapomniałam o najważniejszym- przedstawieniu się. Nasza rodzina: Ja- autor bloga, Syn, Mąż i Córa w drodze. Tak się zastanawiam czy Luna nie będzie za mała na 4 osobową rodzinę.Okaże się w praktyce, co najważniejsze ciasny, ale własny kąt.

Przepraszam jeszcze zwierzyna. Na zdjęciu Pedro, z pewnością ostatni jamnik, którego jestem "szczęśliwą" posiadaczką, w tle Mruczuś, który okazał się kotką z racji cudownego rozmnożenia.

 Nadrobiłam troszkę zaległości na blogu, bo od tego czekania na kontynuację prac (jeszcze tydzień ) idzie zwariować.